सजा..............

जिला कधीही पालवी फुटणार नाही,

अशी आशा मिळाली....

व्याकुळतेची परिसीमा भासेल, अशी दशा मिळाली....

स्वप्नांचे उभारलेले डोलारे,

क्षणात उध्वस्त झाले;मनातच गुदमरून जाईल,

अशी विराणी कथा मिळाली....

भ्रमाच्या मोहक धुक्यातून,

आणलो गेलो भानावर मी;

प्रतिभाही काळवंडून गेली,

अशी वेदनेची प्रभा मिळाली....

थकलो मी, खचलो मी,

अस्मितेला माझ्या तडा गेला;

अश्रुही झाले महाग,

अशी निराळी व्यथा मिळाली....

काय गुन्हा झाला माझा,

अजुनही न कळले मजला;

मृत्युनेही व्हावे लाजिरवाणे,

अशी एकाकी जगण्याची सजा मिळाली....